{{ห้องพักเบอร์ 49}} โจกเกอร์ วาเลนไทน์ - ยินดีต้อนรับนะทุกท่าน // ยิ้มหวาน

RUMINA พิมพ์ว่า:จริงหรอคะ>_

เกรย์: เพราะคุรแอสมีความคิดแนวเคะล่ะมั้งครับ เลยคิดว่าน่ารักดี // ยิ้มแห้งๆ

โจ้กเกอร์: แต่อลิซก็สำคัญกว่าดีนี่นา ช่างน่าเศร้าจริง

Chalela พิมพ์ว่า:

DarkPhoenix พิมพ์ว่า:ถูกต้องที่สุด >w<

ดาร์ค--...ตกลงไปสู่ขอมาให้เรียบร้อยเลยเครมิส!!

เครมิส--หืม อะไรเหรอ//เคี้ยวเนื้อมื้อดึกหมุบหมับ

โจ้กเกอร์: ชั่วโมงละร้อย! โปรโมชั่นพิเศษ สามวันลดสองร้อย!! // ยิ้มหวาน

เกรย์: ว้ากกก! ท่านวาเลนไทน์จะทำอะไรผ๊ม =[]=

ชา: สงสบสุขดีนะ... // จิบชา

ดาร์ค--จ่ายเองนะเครมิส =w=

เครมิส--จ่ายอะไรเหรอ??//ลืมไปแล้ว

DarkPhoenix พิมพ์ว่า:

Chalela พิมพ์ว่า:

DarkPhoenix พิมพ์ว่า:ถูกต้องที่สุด >w<

ดาร์ค--...ตกลงไปสู่ขอมาให้เรียบร้อยเลยเครมิส!!

เครมิส--หืม อะไรเหรอ//เคี้ยวเนื้อมื้อดึกหมุบหมับ

โจ้กเกอร์: ชั่วโมงละร้อย! โปรโมชั่นพิเศษ สามวันลดสองร้อย!! // ยิ้มหวาน

เกรย์: ว้ากกก! ท่านวาเลนไทน์จะทำอะไรผ๊ม =[]=

ชา: สงสบสุขดีนะ... // จิบชา

ดาร์ค--จ่ายเองนะเครมิส =w=

เครมิส--จ่ายอะไรเหรอ??//ลืมไปแล้ว

โจ้กเกอร์: ไม่จ่ายก็ไม่ให้ // ยิ้ม

เกรย์: //รอดตายแล้วสินะ....

ดาร์ค--โห่ คิดว่าจะได้น้องสะใภ้ซะแล้วเชียว

เครมิส--น้องสะใภ้คืออะไรเหรอ??

ไฟร์--นายนี่มัน...ช่างเหอะ

ดาร์ค--ขี้ลืมจริงๆ เลยน้า เครมิสจัง งั้นเอาไฟร์เป็นน้องสะใภ้แทนก็ได้

ไฟร์--เกี่ยวอะไรกับข้า!!

DarkPhoenix พิมพ์ว่า:ดาร์ค--โห่ คิดว่าจะได้น้องสะใภ้ซะแล้วเชียว

เครมิส--น้องสะใภ้คืออะไรเหรอ??

ไฟร์--นายนี่มัน...ช่างเหอะ

ดาร์ค--ขี้ลืมจริงๆ เลยน้า เครมิสจัง งั้นเอาไฟร์เป็นน้องสะใภ้แทนก็ได้

ไฟร์--เกี่ยวอะไรกับข้า!!

โจ้กเกอร์: ไฟร์ก็ไม่เลวนะ // ยิ้มกว้าง

ดาร์ค--นั่นสิน้าาา

ไฟร์--ไม่ต้องมาลากเสียงกวนประสาทเลยนะเจ้าบ้า!

ดาร์ค--ไม่ได้บ้าสักหน่อย ไฟร์รี่จังใจร้าย

เครมิส--ช่ายยยย

ไฟร์--เชอะ!

ดาร์ค--แล้วไว้ถ้าเครมิสจำได้แล้วจะมาสู่ขอใหม่ ^w^

ไฟร์--กลับๆๆ กลับห้องได้แล้ว!

ดาร์ค--แอบหึงหรือเนี่ย (' ' )

ไฟร์--หึงบ้าอะไรใช่ที่ไหน!

เครมิส--หึงคืออะไรเหรอ??

ดาร์ค--...อ่า ช่างเถอะ กลับห้องและ (ไปนอนแล้วด้วย)

ไฟร์หึงเครมิสด้วย-.-//

เนื่องจากแต่งยาวเกิน เลยเอามาทำตอนพิเศษซะเลย!
________________________________________________________



กรงเล็บตวัดลงมาอย่างรวดเร็ว เลือดสีแดงสาดกระเซ็นเปรอะเปื้อนหิมะสีขาวบริสุทธิ์ นัยน์ตาสีน้ำเงินของคนที่นอนอยู่เบิกกว้างขึ้นนิดหน่อย เพราะเลือดที่หยดลงมาจากกรงเล็บของจ่าฝูงกระต่ายกินคนนั่นไม่ใช่เลือดของเขา แต่กลับเป็นของผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มในใจดำขนาดที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมาช่วยเขา


โจ้กเกอร์ วาเลนไทน์...


“นี่เรย์!” เจ้าของผมสีขาวข้างหน้าร่างของเขาตวาดด้วยเสียงที่ค่อนข้างจะหงุดหงิด “จะทำเท่แอ๊บแมนก็ดูสถานการณ์หน่อยสิ ถ้าฉันรู้ว่าแผลลึกขนาดนั้นฉันคงไม่ปล่อยให้นายมาทิ้งชีวิตไว้ที่นี่หรอกน่า!”


เรย์คุไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เขามองไปยังมือข้างซ้ายของเด็กสาวที่จับกรงเล็บของกระต่ายกินคนไว้แน่น เรย์คุล่ะอยากจะด่าเจ้าตัวตลกข้างหน้านี่จริงๆ ทั้งๆ ที่เธอใช้ลวดเป็นอาวุธแล้วยังจะเอามือมารับกรงเล็บอีก!


โจ้กเกอร์สะบัดมือออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะปล่อยหมัดตรงไปที่ใบหน้าของเจ้าของกรงเล็บทันที ไม่รู้ว่าเพราะบวกกับความแค้นที่ทำให้เธอมีแผลไปด้วยหรือเปล่า เรย์คุถึงเหมือนจะเห็นดาวบนหัวของจ่าฝูงเมื้อกี้ลอยไปลอยมาชอบกล


“อ๋า เรยนิเนล่าไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?” เครมิสพูดหลังจากที่เพิ่งจะจัดการกระต่ายที่คิดจะลอบโจมตีเมื่อกี้หมด สีหน้าของเขาดูวางใจมากขึ้นเมื่อเห็นเรย์คุทำหน้าบูดพร้อมคำว่าเชื้อโรคบนหน้าของเจ้าตัว


ไม่น่าจะเป็นอะไรแล้วล่ะมั้ง


หลงเฟยที่จัดการกับกระต่ายที่เหลือก็เพิ่งจะเดินมาสมทบเช่นกัน เขาเอาใบไม้แถวๆ นั้นมาโปะบนบาดแผลที่ขาและไหล่ของเรย์คุ กลิ่นของมันฉุนเสียจนเรย์คุทำหน้าเหยเก


“นั่นอะไรน่ะ?”


“สมุนไพร ต้นนี้ข้ารู้จัก ไม่เป็นอันตราย” หลงเฟยอธิบายพลางทำแผลต่อไป


เรย์คุพยักหน้า


โจ้กเกอร์ที่เพิ่งจัดการกับหัวหน้าเสร็จเดินมาดู เธอเลิกคิ้วมองแผลที่ขากับหัวไหล่ของเรย์คุ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในป่าพร้อมพูดว่า “ฉันจะไปหาฟืน แถวๆ นี้มีแม่น้ำอยู่ พอเรย์ไปที่นั่นแล้วจะได้หาอะไรกินกัน วันนี้เราจะพักอยู่แถวๆ นี้แหละ”


เครมิสพยักหน้าด้วยความว่าง่ายทันทีเมื่อได้ยินคำว่าหาอะไรกิน เขาพยุงเรย์คุขึ้นแล้วเดินตาหลงเฟย


“อยากกินหม้อไฟอ่ะโจ้กเกอรเรรีไรซ์” เครมิสพูดโดยไม่ใช่หัวคิดแม้แต่นิดเดียวเลยว่าจะไปทำได้ยังไง


โจ้กเกอร์ที่อยู่ในป่าหันกลับมา เธอฉีกยิ้มหวานก่อนที่จะพูดกับเครมิสว่า “เอาสิ ถ้านายหาหม้อเจอฉันจะทำให้กิน”


หาหม้อในป่าเนี่ยนะ จะไปหาเจอได้ยังไง?


เรย์คุกับหลงเฟยคิดในใจเงียบๆ แต่ก็ไม่คิดจะขัดโจ้กเกอร์อยู่แล้ว ให้เจ้าตัวยุ่งหายไประหว่างทำอาหารจะทำให้พวกเขายินดีอย่างยิ่ง!


“งั้นพอไปส่งเรยนีเซล่าเสร็จเราไปหาเลยล่ะกัน!” เครมิสพูดด้วยตาเป็นประกาย


โจ้กเกอร์พยักหน้า ก่อนที่จะก้มลงไปเก็บฝืนแถวๆ นั้น


สงสัยเธอจะต้องอยู่กับเจ้าพวกนี้อีกนานเลยล่ะ!

.

.

.

.

.

.

.

END TURN!!!!

สวีตได้โล่

ทั้งโจ๊กเกอร์ เครมิส หลงเฟย ทุกคนนี่รักใคร่เป็นห่วงเรย์คุจริงจริ๊งงงง

DarkPhoenix พิมพ์ว่า:สวีตได้โล่

ทั้งโจ๊กเกอร์ เครมิส หลงเฟย ทุกคนนี่รักใคร่เป็นห่วงเรย์คุจริงจริ๊งงงง

แต่นอกจากเครมิสคนอื่นซึนหมด // โดนลวดกับเคียวเสียบ

ดาร์ค--เครมิสเขาเป็นคนเปิดเผย ซื่อตรงสุดๆ =w=b

มาแอบคิด...ถ้าเครมิสมันชอบใครสักคนแบบจริงจังมันจะรุกน่ากลัวเกินไปไหมนะ = ="

เครมิส--รุกคืออะไรเหรอ??

ดาร์ค--...คงไม่ต้องห่วงอีกสักพักมั้ง (มั้งนะ)

DarkPhoenix พิมพ์ว่า:ดาร์ค--เครมิสเขาเป็นคนเปิดเผย ซื่อตรงสุดๆ =w=b

มาแอบคิด...ถ้าเครมิสมันชอบใครสักคนแบบจริงจังมันจะรุกน่ากลัวเกินไปไหมนะ = ="

เครมิส--รุกคืออะไรเหรอ??

ดาร์ค--...คงไม่ต้องห่วงอีกสักพักมั้ง (มั้งนะ)

ชา- คิดภาพไม่ออกเลยแฮะ...