[ห้องพักเบอร์12]ดินแดนแห่งน้ำแข็งยินดีต้อนรับทุกคนนะคะ![อัพบทเริ่ม]

อาย...พี่ทนสีน้ำเงินไม่ไหวอะ แสบตาาาาา T^T


ส่วนสีอื่นโอเคนะเท่าที่ใช้



ดาร์ค-ว้าวๆ คู่หูมีห้องแล้ว //ลอยเข้ามาสำรวจรอบๆ

ไฟร์-อย่าไปรบกวนเขาเซ่!!//พยายามไล่จับแต่จับไม่โดน

ดาร์ค--แบร่ เราเป็นวิญญาณจะจับได้ไง

เครมิส--เครมิสอยากลอยได้บ้าง!!

ไฟร์--ทำไมไม่บินเอาล่ะ??

เครมิส--เรากระพือปีกไม่ขึ้น...ถ้ากระโดดแล้วร่อนเหมือนปกติห้องนี้มันเล็กไป แปบเดียวก็ถึงพื้นแล้ว T^T

ไฟร์--...กากเอ๊ย

อาย-โอเคค่ะพี่แพร...จะเปลี่ยนเป็นสีอื่นแล้วกันนะคะ


หลงเฟย-อย่ามากระโดดในห้องข้านะ พื้นมันไม่แข็งแรง น้ำหนักของเจ้าที่เป็นมังกรอาจจะทำให้พื้นถล่มลงไปข้างล่างได้=_=

แอริส-แบ๊ะๆ

เปลี่ยนสีแล้วชัดกว่าเดิมมิคะพี่แพร?

ซายะ: หวัดดีครับ.... ผมชื่อซายะนะ... //วิ่งหนี

Yumirika Yumi พิมพ์ว่า:ซายะ: หวัดดีครับ.... ผมชื่อซายะนะ... //วิ่งหนี

อาย-สวัสดีจ้า

หลงเฟย//มองด้วยสายตาเย็นชา

แอสคลีปิอุส-//สวัสดี

แอริส-//สวัสดีแบ๊ะๆ

RUMINA พิมพ์ว่า:เปลี่ยนสีแล้วชัดกว่าเดิมมิคะพี่แพร?

โอเคแล้วจ้า ^^

เย้><

อาย-ดึกแล้ว.....นอนกันเถอะ=w=

หลงเฟย-//ขึ้นไปนอนบนเตียง ราตรีสวัสดิ์//บอกทุกคนที่อยู่ในห้อง พลางพลิกตัวหันไปเข้าหาผนังที่เตียงตั้งติดอยู่ แล้วกุมสร้อยคอที่ใส่รูปเย่หลานแน่น เปลือกตาค่อยๆปิดลงช้าๆ ก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทรา

แอสคลีปิอุส-ฝันดีนะ หลงเฟย อลิซ แอริส//ปูที่นอนบนพื้นน้ำแข็งข้างๆเตียงของหลงเฟย

แอริส-//ซุกตัวในตะกร้าท้ายเตียง


อาย//เอาผ้าห่มห่มให้แอริส แล้วทรุดตัวนอนบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับเตียง

อาย-//ปลุกทุกคน

หลงเฟย-//งัวเงียลุกจากเตียงด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

แอริส-//หลับต่อเพราะไม่ได้ยินเสียงเรียก

แอสคลีปิอุส-หือ? ตื่นกันสายนะ//ออกไปเดินเล่นรอบโรงแรมแล้วกลับมาแล้ว

อลิซ-//แลบลิ้นซู่ๆๆ


อาย-ฉันตื่นนานแล้วน้า.........แค่ปลุกทุกคนช้าเท่านั้นเอง//แถสุดๆ


หลงเฟย-ช่างเถอะ.......//ลุกไปอาบน้ำ

แอส-วันนี้หลงเฟยต้องไปทำเควสสินะ


อาย-อื้อ//พยักหน้า นายปลุกแอริสทีนะ ฉันเรียกแล้วเขาไม่ตื่นน่ะ


แอส-....

อาย-//เดินหนีออกนอกห้องไปเดินเล่นทันที

จองไว้....เดี๋ยวเย็นนี้มาลงตอนพิเศษเน้อค่า

*ตอนพิเศษ ตำแหน่งที่เปลี่ยนผันของดวงดาว*

หลังจากจบเควสปิเอโร่และรับสเปรย์อาเบะมาแล้ว หลงเฟยก็รีบเร่งฝีเท้ากลับห้องพักทันที


ระหว่างทางผ่านห้องพักเบอร์ 3 นั้น....ชายหนุ่มได้ยินเสียงโวยวายมาจากภายในห้องที่เปิดประตูอ้าซ่า


“เป็นห้องที่ประหลาดดีจริงๆ”หลงเฟยพึมพำ เหลือบมองสภาพห้องภายในที่ไม่มีอะไรเลยของห้องพักเบอร์ 3


แอสคลีปิอุสที่วิ่งตามมาทีหลังหยุดหอบอยู่ข้างหลังหลงเฟย


“ทีหลังอย่าเดินเร็วนักนะ ข้าตามไม่ทันน่ะ”แอสคลีปิอุสเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้ มือประคองงูขาวตัวเบ้งที่กำลังมึนหัวจนคอพับคออ่อนจากการวิ่งมาราธอนของเจ้านายอย่างหวงแหน


.....โถ.....อลิซ......


เจ้าของห้องพักเบอร์ 3 หันมามองผู้มาเยือนหน้าห้อง พลางโบกมือทักทาย


“ยะโฮ่! สวัสดี เธอคือหลงๆสินะ”หญิงสาวยิ้มสดใส นัยน์ตาสีน้ำเงินทอประกาย


หลงเฟยเมินคำทักทายแล้วเดินหนีกลับห้องพักโดยไม่สนใจใคร


“อ้าว....เมินกันเฉยเลย” ‘ลาฟ’ เจ้าของห้องพักเบอร์ 3 ขมวดคิ้ว


“ขอโทษแทนหลงเฟยด้วยแล้วกัน เขาเป็นคนขี้อายน่ะ”แอสคลีปิอุสบอกลาฟ


“ไว้มาเยี่ยมพวกข้าที่ห้องพักเบอร์ 12 ได้นะ แต่อย่าลืมปฏิบัติตามป้ายที่แปะอยู่หน้าห้องพักด้วยล่ะ ข้าไม่อยากให้เจ้ากลายเป็นน้ำแข็งก่อนที่จะเข้ามาในห้องพักได้”ว่าแล้วแอสคลีปิอุสก็วิ่งตามหลงเฟยต่อไป





[ลำดับเหตุการณ์:หลงเฟย]


เควสตามจับปิเอโร่.....ในที่สุดก็จบสักที


ข้าเดินกลับมายังห้องของตัวเอง นั่งบนเตียงและเขย่ากระป๋องสเปรย์ไปมา


แอสที่วิ่งตามมาทีหลังอย่างกระหืดกระหอบกลิ้งกับพื้นห้องที่เย็นสบาย อลิซเองก็เลื้อยผละตัวออกจากแอสคลีปิอุสและแผ่ตัวกับพื้นน้ำแข็ง


อากาศภายในห้องกับนอกห้องช่างต่างกันมากจริงๆ


เพราะห้องของข้ามีแท่งน้ำแข็งแผ่ไอเย็นตลอดเวลา อากาศข้างนอกห้องจึงจัดว่าร้อนมากทีเดียว


“จะใช้เลยดีมั้ยนะ?”ข้าพึมพำ กระป๋องนี่ดูไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่เลย


“ลองใช้ดูก็ไม่เสียหายนี่”แอสเงยหน้าบอก


ข้าเพ่งมองตัวอักษรที่ติดอยู่บนกระป๋องสเปรย์


‘สเปรย์อาเบะสรรพคุณยอด การใช้งานเยี่ยม ! ฉีดใส่ตัวเพียงครั้งเดียวสามารถชะลอผลของคำสาปที่ท่านเอลลูญ์ส่งมาได้ แต่สองครั้งเป็นต้นไปกระผมขอไม่รับรองคุณภาพนะครับ เพราะยังไม่เคยทดลองดูเลย หึหึ by ปิเอโร่ โซเรน’



ทำไมตัวอักษรที่น่าจะเป็นฉลากแนะนำการใช้ถึงกลับกลายเป็นประโยคคำพูดของปิเอโร่ซะได้....


“แอส.....”


“ว่าไง หลงเฟย”แอสเอียงคอ


ข้าไม่พูดอะไรนอกจากยื่นกระป๋องสเปรย์อาเบะให้แอสลองอ่าน


แอสรับสเปรย์ไปจากข้า พอเขาอ่านตัวอักษรบนกระป๋อง ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นไม่สบอารมณ์อย่างแรง


“นี่มันอะไรกันเนี่ย?!”แอสโวยวาย


“ไหนบอกว่าแก้คำสาปได้ไง!”


“ในเควสบอกว่า ‘อาจจะ’ .....”ข้าช่วยแก้ไขความเข้าใจผิดของแอสใหม่


แอสกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างหงุดหงิด


“ลองใช้ดูมั้ย?”ข้าถามเชิงปรึกษา


“ครั้งเดียวเท่านั้นนะ!”แอสส่งสเปรย์คืนให้ข้า นัยน์ตาสีทองมองอย่างเป็นห่วงว่าข้าจะเผลอฉีดสเปรย์เกินหนึ่งครั้ง


ข้าไม่ทำแบบนั้นหรอก....


ฟู่!!!!!


เมื่อข้าฉีดสเปรย์ใส่ตัวเองหนึ่งครั้ง....................ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย.....


“ไม่มีอะไรเกิดขึ้น?”แอสส่งเสียงอย่างแปลกใจ ลุกพรวดขึ้นนั่งขัดสมาธิกับพื้นน้ำแข็งแทนการนอนแล้วจ้องมองข้าจนข้าอดคิดไม่ได้ว่าถ้าสายตาแอสเป็นหอก ข้าคงโดนแทงทะลุไปแล้ว


“ช่างเถอะ.....”ข้าไม่ได้หวังอะไรมากกับเควสนี้อยู่แล้ว ตอนที่เห็นสรรพคุณบรรยายไว้ในใบรับเควสข้าแทบจะไม่เชื่อด้วยซ้ำไป..........แค่แอบหวังเล็กๆเท่านั้นเอง


“มันอาจจะเห็นผลแล้วก็ได้นะ เจ้าไม่ได้รู้สึกปวดหน้าอกอะไรใช่มั้ย”แอสถามเสียงร้อนรน


ข้าส่ายหน้า ทำให้แอสถอนหายใจยาว


“คงต้องรอใกล้กำหนดครึ่งเดือนแล้วดูผลอีกทีล่ะมั้ง”แอสพึมพำ และแย่งกระป๋องสเปรย์จากมือข้าปาลงถังขยะไป


......แม่นเหมือนจับวาง.......


ข้ามองถังขยะนิ่งๆ....แล้วหันกลับมามองแอส....


“กันไว้ก่อน เผื่อสเปรย์มันลั่นใส่เจ้าจะทำยังไงล่ะ”ข้าไม่เห็นเคยได้ยินเลยว่าสเปรย์มันลั่นได้ ไม่ใช่ปาลูกดอกสักหน่อย


“แบ๊ะๆ กลับมากันแล้วหรอ แบ๊ะ!”เสียงเล็กที่คุ้นเคยดังขึ้นตรงปลายเตียง


แต่ไม่เห็นเจ้าของเสียงเลย แอริสไปไหนล่ะเนี่ย....


ทันใดนั้นตรงปลายเตียงก็บังเกิดแสงสีขาวนวล เมื่อแสงหายไปก็ปรากฏร่างของเด็กหญิงตัวน้อยที่สูงประมาณเอวข้า นางมีเรือนผมสีขาวยาวถึงกลางหลัง นัยน์ตาสีแดงสดเหมือนแสงของดวงดาว สวมชุดสีขาวที่มีลายเป็นริ้วเมฆยาวลากพื้น


“.......เจ้าเป็นใคร”ทันทีที่ข้าเอ่ยถาม เด็กหญิงพลันสะดุดหัวโขกพื้นน้ำแข็งเสียงดังจนพื้นน้ำแข็งร้าวเป็นทางยาว


วันนี้มันวันอะไรเนี่ย.........น้ำแข็งร้าวไปสองรอบแล้วนะ......


“แอริสไงล่ะคะ แบ๊ะๆ”เด็กหญิงว่าเสียงกระเง้ากระงอด มือคลำหัวที่โขกกับพื้นเมื่อครู่ป้อยๆ


ข้าหันไปมองแอสเชิงถาม


“นางคือ แอริสไง”ชายหนุ่มยืนยันเสียงหนักแน่น เด็กหญิงที่อ้างตัวว่าเป็นแอริสยิ้มสดใส พลางวิ่งไปกระโดดโถมใส่แอสจนทั้งสองกลิ้งไปทับอลิซจนนางเกือบแบนตาย


....อลิซ.......เจ้าเป็นอะไรมากมั้ย.....

.
น่าเสียดายที่ข้าได้แต่คิด ไม่ได้เอ่ยถามนางจริงๆ


อลิซผงกหัวทันทีที่ทั้งสองกลิ้งมาทับหางของนาง นางขู่ทั้งสองคนฟ่อๆเป็นเชิงให้ลุกจากตัวนางเดี๋ยวนี้......ล่ะมั้งนะ (ข้าแปลภาษางูไม่ได้นี่)


“แล้วออกมาร่างนี้ทำไมล่ะเรา”แอสอุ้มแอริสลุกขึ้นและกระเถิบตัวออกจากหางของอลิซ งูเพศเมียร้องเสียงแปร่งสองสามทีก่อนจะเลื้อยมาขดตัวบนพื้นที่ว่างของเตียงข้างๆตัวข้า


เด็กหญิงทรุดตัวนั่งตักแอสแล้วอธิบายเสียงใส


“วันนี้เป็นวันสิ้นสุดเดือนของข้า เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนทอรัสก็จะออกมาแทนข้าแล้วล่ะ แบ๊ะๆ เพราะงั้นข้าเลยอยากโชว์ร่างนี่ให้หลงเฟยเห็นซักหน่อย”แอริสหัวเราะคิกคัก


จะว่าไป ข้าสงสัยเรื่องนี้มานานแล้ว....


“แต่ละเดือนพวกเจ้าจะออกมาเดือนละราศีตามกลุ่มดาวที่ฉายแสงบนฟ้าสินะ?”แอริสพยักหน้ารับแข็งขัน


“แต่ที่แดนสิ้นคืนแต่ละเดือนพอมองบนท้องฟ้าข้าก็เห็นกลุ่มดาวจักรราศีสองสามกลุ่มทุกที...”แล้วแบบนี้จะบอกว่าเดือนหนึ่งมีกลุ่มดาวจักรราศีกลุ่มดาวเดียวได้ยังไง?


“เจ้าดูดาวไม่เป็นเลยนี่ แบ๊ะๆ”แอริสทำปากยื่นอย่างขัดใจ


ร้อนถึงแอสต้องอธิบายให้ข้าฟัง


“กลุ่มดาวจักรราศีเป็นกลุ่มดาวที่อยู่ตามแนวทางโคจรของดวงอาทิตย์ ที่เรียกกันว่า เส้นอิคลิปติก ประกอบด้วยกลุ่มดาว 12 กลุ่มในทางทฤษฎี คือ แพะทะเล คนแบกหม้อน้ำ ปลาคู่ แกะ วัวกระทิง คนคู่ ปู สิงโต หญิงพรหมจรรย์ คันชั่ง แมงป่อง และคนยิงธนู ซึ่งในแต่ละเดือนจะมองเห็นดวงดาวเคลื่อนย้ายเป็นฉากของดวงอาทิตย์สลับสับเปลี่ยนกันไป


ส่วนที่บอกว่ากลุ่มดาวประจำเดือนที่ฉายแสงบนฟ้ายามค่ำคืน.......เจ้าแค่สังเกตดาวทางทิศตะวันตกหลังพระอาทิตย์ตกดิน ก็จะเห็นกลุ่มดาวประจำเดือนนั้นๆ”


“แต่จะมีกลุ่มดาวเพียงบางกลุ่มเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน คือ วัวกระทิง คนคู่ สิงโต หญิงพรหมจรรย์ แมงป่อง และคนยิงธนู”แอริสต่อเสียงใส


ข้าพอจะเข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว.....นิดหน่อย....


“ระหว่างรอเวลาเที่ยงคืนนะ แบ๊ะๆ จะมาอภิปรายเรื่องเกี่ยวกับดวงดาวก่อนก็ได้ แบ๊ะ...”ได้ยินแบบนี้ข้าก็หันไปมองนาฬิกาที่ผนัง


สี่ทุ่มห้าสิบห้านาที........................เมื่อไหร่จะเที่ยงคืนเนี่ย ข้าไม่อยากฟังเรื่องที่ทั้งสองพล่ามมากซะด้วยสิ


“งั้นเรื่องนี้แล้วกัน....”แอสคลีปิอุสหยิบหนังสือที่ข้าไม่รู้ว่าเจ้าตัวเอามาจากไหนออกมากางแล้วอ่านออกเสียงให้ข้าฟัง


“เรื่องจริงของจักรราศีที่ 13......ตามหลักดาราศาสตร์ นอกจากเราจะสังเกตเห็นว่า ดวงอาทิตย์เคลื่อนที่ผ่านกลุ่มดาวจักรราศีทั้ง 12 แล้ว ยังโคจรผ่านกลุ่มดาวเซอร์เพนทาเรียสด้วย แต่ในปัจจุบันไม่ได้นับกลุ่มดาวนี้เป็นหนึ่งในกลุ่มดาวจักรราศี เนื่องมาจากความเชื่อทางโหราศาสตร์ ซึ่งความเชื่อนี้ไม่ตรงกับตำแหน่งจริงๆของดวงอาทิตย์ เพราะดวงอาทิตย์ไม่ได้อยู่ในจักรราศีเดียวไปตลอดทั้งเดือน....บลาๆ”แอสคลีปิอุสและแอริสยังคงคุยจ้อสลับกันพูดต่อไปเรื่อยๆ......


เที่ยงคืน....ช่วงเวลาที่ข้ารอคอยให้มันมาถึงอย่างไวๆ


แก๊ง! แก๊ง! แก๊ง!


เสียงนาฬิกาโบราณตีบอกเวลาขึ้นวันใหม่ดังมาจากทางห้องโถง


ร่างของแอริสเปล่งแสง


“ไว้เจอกันใหม่คราวหน้านะ......หลงเฟย”เด็กสาวทิ้งท้ายไว้เท่านี้ ก่อนจะค่อยๆกลายเป็นละอองดาวและเลือนหายไป


กลุ่มก้อนแสงใหม่สีแดงสดปรากฏตรงบริเวณที่แอริสเคยนั่งอยู่จนแอสกระโดดหลบแทบไม่ทัน


แสงสีแดงค่อยๆยืดยาวเป็นรูปร่าง เผยให้เห็นวัวกระทิงสีน้ำตาลแดงตัวใหญ่


“สวัสดี ทอรัส”แอสยิ้มแห้งๆ


วัวกระทิงพ่นลมหายใจ ย่ำเท้ากับพื้นสองสามครั้งก่อนเอ่ย


“ยินดีที่ได้พบเจ้าอีกเช่นกัน แอสคลีปิอุส หลงเฟย”


ข้าผงกหัวรับ


ตั้งแต่แอริสมาที่ไมนัส นางไม่ค่อยจะช่วยงานข้ามากเท่าแอส วันๆเอาแต่นอนหมกอยู่ในตะกร้า....หวังว่าทอรัสจะไม่เป็นแบบหนูน้อยนั่นนะ เพราะข้าไม่มีตะกร้าขนาดใหญ่พอที่จะให้วัวกระทิงขดตัวนอนภายในได้หรอก.....


ข้ามองออกไปนอกหน้าต่าง วันนี้เป็นวันที่พระจันทร์ส่องแสงสลัว ทำให้ดาวบางดวงเปล่งประกายแสงเจิดจ้าจนพอเทียบเคียงดวงจันทร์ได้บ้าง และหนึ่งในกลุ่มดาวนั้นก็มี........กลุ่มดาวของทอรัส

ลาฟ - หลงๆ หลงๆ หลงๆๆๆๆ!! แอสซึๆ แอสซึๆๆๆ เปิดประตูให้หน่อย~ ข้าเอาเนื้อมาฝาก ถ้าไม่ชอบข้าก็เอาอาหารซีฟู้ดมาแล้วนะ //พูดรัวหน้าประตู

หลงเฟย-แอส ไปดูสิว่าใครมา=_=

แอส-//เดินมาเปิดประตู อ้อ สวัสดีลาฟ เข้ามาสิ....

อลิซ-//มองเนื้อตาเป็นประกาย


อาย-//สวัสดีค่ะลาฟ^^

RUMINA พิมพ์ว่า:หลงเฟย-แอส ไปดูสิว่าใครมา=_=

แอส-//เดินมาเปิดประตู อ้อ สวัสดีลาฟ เข้ามาสิ....

อลิซ-//มองเนื้อตาเป็นประกาย


อาย-//สวัสดีค่ะลาฟ^^

ลาฟ - ให้อลิซไง //โยนเนื้อ ข้ามาห้องนี้บ่อยๆได้ไหม? แอสซึ ห้องข้าไม่มีแอร์

แอส-ต้องถามหลงเฟยน่ะ


หลงเฟย-ตามสบาย แต่อย่าส่งเสียงดังและกินของในห้องข้าเป็นพอ


อลิซ-//เลื้อยไปหาลาฟเพื่อแย่งเนื้อสดๆ

อนึ่ง ตอนพิเศษสองนี้ ต้นเรื่องคัดลอกประโยคสนทนาช่วงหนึ่งมาจากในเฟสนะคะ//โค้ง



อัพรูปทรงผม

โอ้ จบซะซึ้ง อารมณ์ค้างจากเควสที่พี่แอบหยอดดราม่าละซี่ 555

เครมิส--ดราม่าคืออะไรเหรอ??

ไฟร์--หุบปากแล้วกลับห้องไปเหอะ

ดาร์ค--โหยๆ แอบหวงนะเนี่ย กลับก็กลับ บายยย

ใช่ค่ะ พอเห็นพี่แต่งดราม่าแล้วเกิดอารมณ์อยากแต่งมั่ง เหอๆ

ดราม่าเป็นสิ่งที่ถ่ายทอดกันได้ ว่ะฮ่าๆๆๆๆๆ

นั่นสินะคะ5555


หลงเฟย-=_=*

แอส-('-')

ทอรัส-(^w^)

ว้าววว~ ดราม่ากัน...กระผมดราม่าบ้าง!!~ (เอ่อ...แล้วจะเอาอะไรมาดราม่าดี = =; //โดนตบ)

ดราม่าของเฟรนด์จังเหรอ ดราม่าอะไรล่ะนั่น =w=

เอ่อ ของท่านเฟรนด์อย่าอบกนะคะว่าดราม่ากระเป๋าหาย//โดนเตะกระเด็น

ดราม่ากับกระเป๋า =[]=!!